ابو هاشم گوید: از حضرت امام حسن عسکرى صلوات الله علیه دربارهی آیه:
« ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ(1)
سپس کتاب را به کسانی از بندگانمان که برگزیده بودیم به میراث دادیم بعضی بر خود ستم کردند و بعضی راه میانه را برگزیدند
و بعضی به فرمان خدا در کارهای نیک پیشی گرفتند و این است بخشایش بزرگ» سؤال کردم.
حضرت فرموند:
هر سه گروه از آل محمداند (صلوات الله علیهم)، "ظالم به نفس" از آنها کسى است که به امام معتقد نیست،
"مقتصد" کسى است که عارف به امام باشد، و "سابق به خیرات" خود امام است.
در این بین من پیش خود درباره کرامتی که به آل محمد (ص) داده شده فکر مىکردم که بی اختیار گریهام گرفت.
امام به من نگاه کرد و فرمود: عظمت شأن آل محمد بزرگتر از آن است که به نظرت آمده، خدا را حمد کن که تو را به ولایت آنها معتقد و متمسک کرده است.
روز قیامت وقتى که هر جمعیت با امامش خوانده مىشود با آنها خوانده خواهى شد ؛ تو بر خیرى.(2)
________________________
1- سوره مبارکه فاطر ، آیه شریفه 32
2- بحار الانوار ، ج 50 ، ص 254
برای مشاهده تصاویر ویژه و اسکرین سیور به ادامه مطلب رجوع کنید .
تصاویر ویژه