چه زیبا آمدنی

دیر هنگامی بود که قبیله قبله چشم در راه آمدنت بودند. چرا که پیامبر عشق نوید آمدنت را داده بود.
و تو سرانجام آمدی . آمدنی که نوید بخش حیات و زندگی دوباره بشریت بود .

اما ای کاش آمدنت آزادی بشر را از غل و زنجیرهای نفسانی در پی داشت .
بشریتی که خود زندگی مرگ آگین را بر سعادت و نیک عاقبتی خویش ترجیح داد .

اما امروز نوید آمدن و بازگشت دوباره ات را می دهم ......................

خبــر آمــد خـبــری در راه اســت خــرم آنکـس کـه ازآن آگــاه اســت

شـــایــد ایــن جـمعـه بیاید شاید... پــرده ازچــهـره گـشـایـد شـایـد...

 این بارآمدنت با تمام آمدنها تفاوت دارد.

تو از راه می رسی، درست هنگامی که دنیا، دستش را به سوی آمدن تو دراز کرده باشد .

تو از راه می رسی، درست هنگامی که دود ستم ها، جهان را سیه چرده و چرکین کرده باشد .

توازراه می رسی، درست هنگامی که قبیله ی قبله، قلب های خویش را بر کف دست نهاده و پیش کش راه تو نمایند .

تو ازراه می رسی، درست هنگامی که هلهله ی همه ی مشتاقان و فریاد همه ی مستضعفان، نوید آمدنت را فریاد کنند .

تو ازراه می رسی، درست هنگامی که گنداب فساد و ستم و تبعیض و ناروایی، چهار سوی عالم را فرا گرفته باشد و همه ی دل ها و دیده ها، مشتاقانه تو را بطلبند !

آری اینبار آمدنت دیگر نوید بخش نیست .آمدنت إعطاءِ تمام آنی است که به آن نوید داده شده بودیم و امروز امید آمدنت را دارم که چه زیبا آمدنی است .